Zarówno dalekowzroczność, jak i krótkowzroczność są zwykle uwarunkowane genetycznie, ale nie zawsze tak jest.
W niektórych przypadkach obie wady mogą być spowodowane przez środowisko.
W takich przypadkach braki wynikają z naszego trybu życia lub charakteru naszej pracy.
Długie godziny pracy przy komputerze, czytania i pisania powodują nadmierne obciążenie oczu, powodując wydłużenie gałki ocznej i pogłębienie się wady.
Krótkowzroczność często wykrywa się w wieku szkoły podstawowej.
Jeżeli dziecko siedzi w ostatnim rzędzie, trzymając głowę bardzo blisko siebie, czytając książkę lub pisząc w zeszycie, jest to oznaką krótkowzroczności szkolnej.
Dzieci rodzą się z łagodną nadwzrocznością, która z czasem zanika.
Nadwzroczność może przekształcić się w krótkowzroczność, którą należy korygować za pomocą odpowiednich soczewek.
Warto pamiętać, że aby uniknąć krótkowzroczności i jej pogłębiania, należy rozważnie korzystać z urządzeń elektronicznych takich jak tablety, telefony i komputery.
Krótkowzroczność u osób dorosłych objawia się tym, że po pewnym czasie zauważasz, że przedmioty znajdujące się w pewnej odległości zaczynają się rozmazywać, a pole widzenia zwęża się.
Osoby te mrugają częściej, aby skupić wzrok.
Niekorygowana krótkowzroczność może również powodować bóle głowy i zmęczenie oczu.
Krótkowzroczność koryguje się za pomocą okularów MINUSÓW czyli okularów do DALI.
Nadwzroczność, czyli dalekowzroczność, jest zazwyczaj trudna do wykrycia ze względu na wpływ akomodacji.
Na przykład dzieci mogą cierpieć na to zaburzenie, jeśli niechętnie rysują, bawią się małymi klockami lub mają problemy z pisaniem lub czytaniem w szkole.
W takim przypadku konieczna jest konsultacja z okulistą.
Dorośli, którzy są dalekowzroczni, często skarżą się na problemy z widzeniem z małych odległości.
Podczas czytania lub pisania Twoje oczy mogą być bardzo zmęczone, możesz czuć piasek pod powiekami, a nawet odczuwać ból głowy.
